Phylicia Holtz

Arboarts en coach

Nooit de kudde schapen volgen. Dat motto loopt als een rode draad door mijn leven. Zo studeerde ik geneeskunde, maar had ik al snel besloten dat ik niet in een ziekenhuis wilde werken. Ik neem graag afslagen die niet voor de hand liggen en neig ernaar dingen anders te doen dan de rest.

Na een paar jaar werken in de psychiatrie is “Arboarts” nu mijn officiële functietitel. Maar nee, ik zie mezelf niet als die Arboarts die checklists afvinkt en alleen maar “Hoeveel uur ga je nu meer werken?”-vragen stelt. Ik zie mezelf als mensenmens. Als coach. Als persoon die rake vragen stelt, écht luistert, in actie brengt en verder kijkt dan de kaders alleen.

Coaching is dan ook waar mijn kracht ligt. Mensen één op één verder helpen. Aan het denken zetten. Prikkelen. Motiveren. Vol bevlogenheid stond ik jarenlang op de barricades om als arts en als manager van zorgverleners de zorg te verbeteren. Nu combineer ik mijn hart voor de zorg met mijn liefde voor managen. Ik sta in mijn kracht als ik ontwikkelgesprekken voer, met je brainstorm en je net die vragen mag stellen die jou als leidinggevende helpen om verder te komen.

Zelf heb ik jarenlang leiding gegeven aan een team van artsen. Daar leerde ik wat goed gaat en wat beter kan. Als Arboarts zie ik nu iedere dag het effect dat slecht leidinggeven kan hebben, zoals arbeidsconflicten of frequent en langdurig verzuim. Vaak word ik er als Arboarts pas bij betrokken als er eenmaal brand (verzuim) is ontstaan. Maar ik geloof dat verzuim in sommige gevallen te voorkomen is. Jij als leidinggevende kunt het verschil maken, in het behalen van betere resultaten, in het ontwikkelen van je medewerkers en in het creëren van een fijne werkomgeving. Graag help ik jou daarbij.